پنجره دوجداره

پنجره دوجداره به خصوص در مناطق بسيار آب و هوايي ، پنجره هاي عايق بندي شده با دو يا سه صفحه شيشه اي موازي ، از لحاظ بهره وري انرژي پنجره ، مزيت قابل توجهي دارند. ايده پشت شيشه هاي چندگانه اين است كه دو يا سه شيشه موازي شيشه ، از جمله منطقه بافر مياني ، مانع بهتري نسبت به پنجره هاي تك جداره در برابر دماي خارج ايجاد مي كنند. پنجره هاي دو جداره اكنون هم براي پنجره هاي ساختماني جديد و هم براي پنجره هاي جايگزين استاندارد هستند.
پنجره هاي دو جداره را مي توان مهندسي كرد بنابراين فضاي خالي هوا در فضاي بين شيشه هاي پنجره وجود دارد ، اما امروزه بيشتر طراحي مي شود كه پنجره ها به گونه اي طراحي شوند كه فضاي بين شيشه ها با گاز بي اثر پر شود ، مانند آرگون يا زنون ، كه باعث افزايش مقاومت پنجره در برابر انتقال انرژي مي شود. از سه جداره (سه صفحه) در آب و هواي بسيار سخت براي بهبود بيشتر عايق بندي يك پنجره استفاده مي شود. اقدامات ديگري نيز وجود دارد كه مي تواند به افزايش بهره وري انرژي نيز كمك كند ، مانند استفاده از پوششهاي نازك از مواد خاص در يك يا چند صورت شيشه. اصطلاحاً "پنجره هاي كم E" (اصطلاح "كم انتشار" است) داراي پوشش هاي شفاف بسيار نازك از يك اكسيد فلز يا نقره است كه براي كاهش بيشتر انتقال انرژي ، روي يك يا چند سطح شيشه اعمال مي شود. مقدار عايق بندي يك پنجره را مي توان به روشهاي مختلفي اندازه گيري كرد. معمولاً سيستم مقدار R است ، اندازه گيري مقاومت مواد در برابر انتقال انرژي. در اين سيستم ، هرچه مقدار R بيشتر باشد، پنجره هاي دو جداره از دو لايه شيشه تشكيل شده اند كه يك لايه گاز بي اثر بين آنها مهر و موم شده است. اين تقريباً دو برابر واحدهاي تك لعاب عايق ايجاد مي كند. با مهر و موم شدن ، واحد هوا ضد آب مي شود.